
Nr | Tytuł | Data dodania | Czytaj |
Obrona doktoratu przez apl. Weronikę Wątor-Krzyżanowską | 13.10.2022 | ||
Mec. Aleksandra Kossowska dołącza do grona adwokatów stowarzyszonych KKPW | 17.09.2021 | ||
Praca zdalna w Kodeksie pracy – najważniejsze założenia projektu ustawy nowelizującej | 22.04.2021 | ||
Komunikat związany z zagrożeniem epidemicznym SARS-CoV-2 | 17.03.2020 | ||
KKPW zatrudni prawnika ze znajomością języka niemieckiego | 23.01.2020 | ||
Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego | 07.11.2019 | ||
Mechanizm podzielonej płatności od listopada 2019r. | 01.11.2019 | ||
Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych | 13.10.2019 | ||
Nowelizacja Kodeksu Postępowania Karnego | 05.10.2019 |
Niezmiernie miło nam poinformować, że aplikantka radcowska Weronika Wątor-Krzyżanowska uzyskała stopień naukowy doktora nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne broniąc w dniu 26 września 2022 r. rozprawy doktorskiej pod tytułem „Ugody i deklaracje jednostronne w strasburskim systemie ochrony praw człowieka po wejściu w życie Protokołu 14 ze szczególnym uwzględnieniem Polski”. Rozprawa została napisana pod kierunkiem dr hab. Michała Kowalskiego, prof. UJ.
W związku z wpisem na listę adwokatów Okręgowej Izby Adwokackiej w Krakowie informujemy, że mecenas Aleksandra Kossowska rozpoczęła nowy etap współpracy z KKPW w charakterze adwokata stowarzyszonego.
Cieszymy się z pozyskania wykwalifikowanej adwokatki o wysokich kompetencjach, z szerokim doświadczeniem w dziedzinie nieruchomości i postępowań administracyjnych. Życzymy mecenas Kossowskiej powodzenia w nowej roli!
Ogłoszenie stanu epidemii w dniu 20 marca 2020 r. i wprowadzone w związku z tym obostrzenia, mające na celu ograniczenie mobilności ludzi i transmisji wirusa wymusiły na setkach tysięcy pracowników wykonywanie pracy zdalnie, bez fizycznej obecności w zwykłym miejscu zatrudnienia. Na chwilę obecną, mimo upływu ponad roku od wprowadzenia pierwszych obostrzeń, ustawodawca wciąż nie zdecydował się na ustawowe uregulowanie pracy zdalnej, niemniej jednak znane są założenia projektu ustawy o zmianie Kodeksu pracy.
Projekt przede wszystkim wprowadza definicję pracy zdalnej, bowiem określenie sposobu wykonywania pracy zdalnej w art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tzw. ustawa covidowa) jest rozwiązaniem tymczasowym.
Zgodnie z projektem, zasady wykonywania pracy zdalnej będą określane w porozumieniu zwieranym pomiędzy pracodawcą i zakładowymi organizacjami zawodowymi, a jeżeli nie dojdzie do zawarcia takiego porozumienia, albo u pracodawcy nie działają związki zawodowe – w regulaminie ustalonym przez pracodawcę.
Założenia nowelizacji przewidują ponadto obowiązek pracodawcy pokrycia kosztów związanych ze świadczeniem pracy zdalnej przez pracownika, w szczególności oznacza to: obowiązek dostarczenia pracownikowi niezbędnych materiałów i narzędzi, pokryć koszty związane m.in. z eksploatacją, ubezpieczeniem, serwisem narzędzi pracy zdalnej oraz zapewnić pracownikowi pomoc techniczną i niezbędne szkolenia w zakresie obsługi narzędzi pracy.
Projekt dopuszcza także, aby na mocy ww. porozumienia określić zasady wykorzystywania przez pracownika własnego sprzętu i materiałów w celu świadczenia pracy zdalnej. W tej sytuacji pracownik będzie uprawniony do ekwiwalentu pieniężnego w wysokości określonej w porozumieniu. Ponadto, ekwiwalent można zastąpić ryczałtem, którego wysokość odpowiadałaby przewidywanym kosztom ponoszonym przez pracownika w związku z pracą zdalną.
W nowelizacji zawarto także regulacje dotyczące BHP, w szczególności pracodawca zyskuje uprawnienie do przeprowadzenia kontroli, za uprzednią zgodą pracownika, w miejscu wykonywania pracy zdalnej. Kontrola nie może naruszać prywatności pracownika i innych osób ani utrudniać korzystania z pomieszczeń zgodnie z ich przeznaczeniem.
Pracodawca będzie ponadto odpowiadał za bezpieczne i higieniczne warunki pracy pracownika świadczącego pracę zdalną. Propozycje w tym zakresie są różne, jednak nie ulega wątpliwości, iż pracodawca nie może zostać zwolniony z odpowiedzialności za BHP, gdyż art. 66 ust. 1 Konstytucji przewiduje, iż każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. W związku z powyższym proponuje się, aby przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania pracy zdalnej pracodawca miał obowiązek sporządzić ocenę ryzyka zawodowego i na podstawie jej wyników musiał opracować informację zawierającą zasady bezpiecznego i higienicznego wykonywania pracy zdalnej. Pracownik będzie zobligowany do potwierdzenia, iż zapoznał się z ww. informacją.
Podkreśla się jednak, iż projekt pomija kilka istotnej kwestii, w szczególności nie reguluje czasu pracy. Powyższe z kolei stwarza pole do nadużyć, zarówno ze strony pracodawcy – oczekującego od pracownika gotowości w każdej chwili, jak i po stronie pracownika, który w ustalonym czasie pracy zajmuje się, przykładowo, sprawami osobistymi.
Vacatio legis przewidziane w projekcie wynosi 3 miesiące od dnia odwołania stanu epidemii/stanu zagrożenia epidemicznego ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku odwołania tego stanu na całym obszarze RP.
Omówiony powyżej projekt to niewątpliwie krok w dobrą stronę, gdyż praca zdalna pozostanie częścią naszej rzeczywistości długo po zakończeniu pandemii, odpowiednie regulacje ustawowe są więc konieczne. Ustawodawca musi jednak pamiętać, iż niekompletna nowelizacja, zawierająca luki, wymagające stosowania zabiegów interpretacyjnych w celu ich wypełnienia, może przynieść więcej szkody, niż pożytku.
Szanowni Państwo,
wobec zagrożenia epidemicznego, w trosce o bezpieczeństwo pracowników i Klientów, kancelaria KKPW od dnia 16 marca 2020 aż do odwołania wdrożyła zdalny system pracy, co oznacza, że:
Zapewniamy, że wdrożyliśmy niezbędne zmiany organizacyjne, dzięki którym nadal zapewniamy naszym Klientom pomoc prawną w odpowiednim standardzie i zakresie oraz zapraszamy do korzystania ze zdalnych form kontaktów.
Przepraszamy za niedogodności i liczymy na Państwa zrozumienie.
Partnerzy KKPW
Kaczor, Klimczyk, Pucher, Wypiór – Adwokaci
zatrudni Prawnika
Miejsce pracy: Kraków
Wymagania:
– znajomość języka niemieckiego, w tym prawniczego
– umiejętność wykorzystania posiadanej wiedzy w rozwiązywaniu problemów prawnych
– umiejętność pracy w zespole, dokładność i odpowiedzialność
– gotowość do podejmowania ambitnych zadań
Oferujemy:
– zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin
– ciekawą pracę w młodym zespole prawników
– możliwość rozwoju zawodowego
– możliwość dalszej współpracy po ukończeniu aplikacji
Preferujemy:
– aplikantów adwokackich bądź radcowskich
– mile widziane także oferty studentów ostatnich lat studiów prawniczych, jak również absolwentów prawa przygotowujących się do egzaminu na aplikację adwokacką / radcowską
Aplikacje zawierające CV oraz list motywacyjny, opatrzone zgodą na przetwarzanie danych osobowych na cele rekrutacji, prosimy przesyłać pocztą elektroniczną na adres:
w terminie do 28 lutego 2020r.
Listopad 2019 roku to czas największej od wielu lat reformy Kodeksu postępowania cywilnego. Mimo, że część zmian zaczęła obowiązywać już wcześniej, to właśnie 7 listopada ostatecznie weszła w życie większość znowelizowanych przepisów. Najistotniejszym celem wprowadzonych reform jest usprawnienie postępowania cywilnego przez skrócenie czasu trwania postępowania przed sądami. Główne zmiany dotyczą zasad doręczania pism procesowych – zrezygnowano z tzw. fikcji doręczenia; wyznaczania właściwości sądów; wydawania postanowień – regułą ma być wydawanie ich na posiedzeniu niejawnym. Instrumentami służącymi przyspieszeniu postępowania cywilnego są ponadto tzw. postępowania przygotowawcze, podczas których sędziowie powinni nakłaniać strony do zawarcia ugody, a także uproszczona procedura oddalania pozwów oczywiście bezzasadnych oraz takich, które nie zawierają skonkretyzowanego żądania.
Kontynuując walkę z nadużyciami i oszustwami w podatku od towarów i usług, z dniem 1 listopada 2019 r. do polskiego systemu podatkowego ustawodawca wprowadził obowiązek stosowania „mechanizmu podzielonej płatności” (ang. split payment) w wyznaczonych obszarach obrotu gospodarczego, który dotychczas był dobrowolnym wyborem podatnika. Istota mechanizmu podzielonej płatności sprowadza się co do podziału płatności za należny towar lub usługę wynikającej z otrzymanej od kontrahenta faktury VAT, poprzez konieczność uiszczenia podatku VAT na specjalny rachunek VAT utworzony w tym celu przez bank.
Nie wszystkie transakcje objęte są obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności, a wyłącznie te dotyczące towarów i usług, które zostały enumeratywnie wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT., m.in usługi budowlane. Jeżeli transakcja dokonywana jest przez podatników VAT (przedsiębiorców), jej wartość przekracza 15 000 zł, a chociażby jedna z pozycji na fakturze VAT dotyczy towarów lub usług wrażliwych, na podmiotach uczestniczących w transakcji ciąży obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności. Wówczas, sprzedawca zobligowany jest do identyfikacji transakcji i umieszczenia na fakturze VAT adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, a nabywca do dokonania podzielonej płatności zgodnie z instrukcją udostępnioną przez bank.
Za naruszenie nowo wprowadzonych przepisów grozi sankcja dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości równej 30% wartości VAT wynikającej z takiej faktury (jedynie w zakresie pozycji objętych split payment), wyłączenia możliwości uwzględnienia jako kosztu uzyskania przychodu danego wydatku oraz odpowiedzialność karno-skarbowa (grzywna do 720 stawek dziennych).
W dniu 13 października 2019 r. w życie wchodzą regulacje dotyczące Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych. CRBR wprowadzony został ustawą z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1115 z późn. zm.), która przewidywała w tym zakresie 18 miesięczne vacatio legis.
W ustawie wprowadzono obowiązek dla każdej nowej spółki do wskazania rzeczywistego beneficjenta. Dodatkowo wszystkie dotychczas działające spółki prawa handlowego (z wyjątkiem publicznych spółek akcyjnych), zobowiązane będą do zgłoszenia do Rejestru informacji o swoich beneficjentach rzeczywistych oraz aktualizacji danych w przypadku ich zmiany. Przepisy te stanowią dodatkowy obowiązek przedsiębiorstw działających na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.
Jak wyjaśnia Ministerstwo Finansów beneficjentem rzeczywistym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne sprawujące bezpośrednio lub pośrednio kontrolę nad spółką poprzez posiadane uprawnienia, które wynikają z okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiające wywieranie decydującego wpływu na czynności lub działania podejmowane przez spółkę, lub w imieniu których są nawiązywane stosunki gospodarcze lub jest przeprowadzana transakcja okazjonalna.
Wprowadzone przepisy stanowią realizację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu (tzw. IV dyrektywa AML).
Dziś, tj. 5 października 2019 r. w przeważającej części weszła w życie ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Wprowadza on liczne i doniosłe zmiany m.in. w kodeksie postępowania karnego, kodeksie karnym wykonawczym, kodeksie karnym skarbowym oraz kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.
Nowelizacja zmienia w szczególności zasady obliczania terminów procesowych oraz modyfikuje jedną z tak zwanych względnych przyczyn odwoławczych, tj. obrazę przepisów prawa materialnego poprzez rozróżnienie, czy odnosi się ona do kwalifikacji prawnej czynu.
Zgodnie z art. 8 ustawy nowelizującej przepisy ww. aktów prawnych, w brzmieniu nadanym tą ustawą, stosuje się do spraw wszczętych przed dniem jej wejścia w życie, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.